Παράξενες μέρες στην Ελλάδα: ΚΡΑΚ!

Δυο χρόνια μετά τον θάνατο της μητέρας η Μαρία Ψωμά Πετρίδου συναντιέται μαζί της ξανά. Γράφοντας τη φέρνει κοντά της. Και ενώ «το ενσώματο βιβλίο» της μητέρας έχει κλείσει, η συγγραφέας τη ζωντανεύει με τις δικές της λέξεις, αυτά τα μαγικά εργαλεία που δίνουν υπόσταση και ζωή στους απόντες. Είναι μια γέννα με αρχαία μαία τη Μνημοσύνη, μια γέννα άυλη, συναισθηματική, πνευματική. Η Μ.Ψ.Π. αναλογίζεται και φέρνει στο παρόν τη ζωή της μητέρας, του πατέρα αλλά και τη δική της ως παιδί, ως έφηβος, ως νέα γυναίκα και αισθάνεται τις μεταξύ τους σχέσεις ζωντανές και ανεξίτηλες (...) Η μητέρα ως αρχέτυπο παραπέμπει στην αέναη πηγή της ζωής και της γέννησης, ακόμη και ο θάνατός της αποτελεί μια εν δυνάμει νέα αρχή, δική Μας και δική Της. Ο θάνατός της ίσως μας επιτρέψει να ψηλαφήσουμε τη βαθύτερη ουσία της ζωής. Εκεί που στερεύουν τα κύτταρα από ζωή, εκεί που στεγνώνουν οι χυμοί και σωπαίνουν οι νευρώνες στον εγκέφαλο, εκεί έρχονται οι λέξεις, οι λέξεις που έφτιαξαν τον άνθρωπο και τον κόσμο. Η Μαρία Ψωμά Πετρίδου με τη νουβέλα της ΚΡΑΚ! άγγιξε ένα αρχέγονο θέμα-πληγή, και με τη δική της αυθεντική γραφή πέτυχε να μετουσιώσει αυτό το σύνθετο και βιωματικό υλικό σε μια ουσιαστική και εμπνευσμένη, προσωπική λογοτεχνική έκφραση.

(Από το επίμετρο της Καίτης Στεφανάκη)