Νέες Κυκλοφορίες: ΑΠΛΕΣ ΠΡΑΞΕΙΣ

Η πραγματικότητα είναι σαν κυβιστικός πίνακας ζωγραφικής. Διαφορετικές οπτικές γωνίες συνυπάρχουν την ίδια στιγμή. Και μπορεί το αποτέλεσμα να μην είναι ελκυστικό στο μάτι αλλά είναι ακριβές για το μυαλό. Ο κόσμος μας συναποτελείται από τις αλήθειες όλων μας, όμως το αφήγημα του καθενός μας είναι συχνά ένα παζλ που χρειάζεται κομμάτια από τις ιστορίες των άλλων, για να συμπληρωθεί.

 Μας φαίνεται πολλές φορές ότι τα πάντα είναι απλά – κουκιά μετρημένα. Ωστόσο ο τρόπος που μετριούνται τα πράγματα δεν είναι μία ξεκάθαρη μαθηματική διαδικασία, παρά ενέχει ένα σωρό ερωτήματα. Συνιστά η συνύπαρξη μονάδων ένα σύνολο; Είναι η αφαίρεση πάντα απώλεια; Κι αν όχι, συνεχίζει κάπου να υπάρχει ο αφαιρετέος; Είναι πραγματικά το ένα συν ένα ένας εύκολος υπολογισμός; Αποτελείται σίγουρα κάθε ζεύγος από δύο μόνο μονάδες;

Υποθέτω πως διαβάζοντας αυτό το βιβλίο θα σκεφτείτε και θα δώσετε τις δικές σας απαντήσεις. Ως οδηγία θα σας πω μόνο ότι κάποιες ιστορίες βγάζουν νόημα από μόνες τους, ενώ κάποιες βγάζουν νόημα μόνο σε συνδυασμό με άλλες. Όπως συμβαίνει με όλα τα πράγματα στη ζωή άλλωστε.

Δεν θα ήθελα να επεκταθώ παραπάνω. Αν έχετε ακούσει ότι στους συγγραφείς αρέσει πολύ να μιλούν για τα βιβλία τους, θα σας πω εγώ γιατί το κάνουν: για να μην προλάβουν τα βιβλία τους να μιλήσουν γι’ αυτούς – για να μην τους μαρτυρήσουν. Αν, για παράδειγμα, εσείς διαβάζατε αυτό το βιβλίο δίχως τη δική μου εισαγωγή, μπορεί να σας έλεγε ότι κουβαλάω μέσα μου κάμποσο σκοτάδι. Κι ακόμη μπορεί να σας έκανε να υποπτευτείτε ότι ξεφορτώνομαι αυτό το σκοτάδι σε μικρά κομματάκια που σκορπάω τάχα ως διηγήματα από δω κι από κει, όπως ο δολοφόνος ξεφορτώνεται το πτώμα.

Τώρα που γνωριστήκαμε, όμως, δεν φαντάζομαι να πιστέψετε τέτοιες συκοφαντίες. Εσείς να θυμάστε αυτά που σας είπα: για τον κυβισμό, για τα παζλ και για την αριθμητική. Ό,τι άλλο σας πει το ύπουλο μικρό βιβλιαράκι, θα επιμείνω πως το βγάλατε από το μυαλό σας.

Γιάννα Γούναρη