Οι παράξενες μέρες ανακοινώνουν την έκδοση της συλλογής διηγημάτων του συγγραφέα Χαράλαμπου Κόκκινου. Το βιβλίο κλείνει τη σειρά παράξενες μέρες στην Ελλάδα για το 2021. Η συλλογή κυκλοφορεί με εξώφυλλο φωτογραφία του Νίκου Πλεύρη. Την προλογίζει ο συγγραφέας ως εξής:
Τα 28 διηγήματα αυτού του βιβλίου περιγράφουν καθημερινές, μόνιμες ή παροδικές, περιπέτειες. Ιστορίες που έχουν αφορμή κάτι που συνέβη και υπάρχουν μαρτυρίες για αυτό, και άλλες που εξηγούνται μόνον από τις εξομολογήσεις του συγγραφέα. Όλες όμως εκκρεμούν. Είναι μικρές, σύντομες αλλά δεν θέλουν να κρύψουν τίποτα. Ούτε σκοπεύουν να μεγαλώσουν. Δεν αναπτύσσονται γύρω από έναν κοινό άξονα, ούτε θα πρέπει να συνδυαστούν μεταξύ τους για να βγάλουν νόημα. Ο μόνος λόγος που παρουσιάζονται εδώ, όλες μαζί αυτές χωρίς να συνοδεύονται από ορισμένες άλλες και χωρίς να χρειαστεί να αγνοηθούν κάποιες, είναι καθαρά και ξάστερα τυχαίος και ολωσδιόλου υποκειμενικός. Αυτή η υποκειμενική στάση κρύβει μια αναντίρρητη αντικειμενικότητα της οποίας φανατικός οπαδός είναι ο συγγραφέας: αυτά τα διηγήματα θα είναι διηγήματα εφόσον διαβαστούν, επιτέλους! Πρώτη δημοσίευση του διηγήματος: Μόλις φτάσεις, κάνε μου μια αναπάντητη Θέλω να δώσεις προσοχή σε αυτό που θα σου πω, για να μη χαθούμε. Θέλω, ρε παιδί μου, να συνεννοηθούμε. Δεν είναι δύσκολο. Αρκεί, μόλις φτάσεις, να μου κάνεις μια αναπάντητη. Ναι, μια αναπάντητη. Τον αριθμό του δικού μου κινητού να σχηματίσεις με τα δικά σου πλήκτρα στο δικό σου καντράν. Να πατήσεις το κουμπί για να γίνει η κλήση. Να το αφήσεις να χτυπήσει μια-δυο φορές. Ίσα, ίσα για να καταλάβω ότι εσύ είσαι και πως έχεις φτάσεις. Εγώ δεν θα απαντήσω, αλλά θα καταλάβω ότι εσύ έχεις φτάσει. Δεν χρειάζεται να απαντήσω. Δεν υπάρχει λόγος να μιλήσουμε. Πρέπει όμως να σιγουρευτώ ότι θα είσαι εκεί. Γι’ αυτό, μόλις φτάσεις κάνε μου μια αναπάντητη. Γιατί νομίζω ότι με κοροϊδεύεις! Ναι. Έχω την αίσθηση ότι κάτι δεν πάει καλά με αυτή μου την προτροπή. Θα προτιμούσες να σου πω ότι θα πρέπει να μου τηλεφωνήσεις, κανονικά και όπως το συνηθίζαμε παλιά όταν δεν είχαμε τα κινητά. Δεν σου αρέσει που είμαι λιτός και προνοητικός όσον αφορά τις μονάδες που δεν θέλω να χαλάσεις κάνοντας μια κανονική και ολοκληρωμένη τηλεφωνική συνδιάλεξη. Γιατί το πρόβλημά σου δεν νομίζω πως είναι ότι δεν βγάζει νόημα αυτή η ρημαδόπροτασή μου. Αναπάντητη είναι η κλήση την οποία εσύ θα κάνεις σε εμένα, γιατί κάτι θα θέλεις να μου πεις και εγώ θα πρέπει να απαντήσω έτσι ώστε να καταφέρουμε να συνομιλήσουμε. Αλλά εγώ θα καταφέρω να καταλάβω αυτό που εσύ θέλεις να μου πεις χωρίς να πατήσω κανένα κουμπί της δικιάς μου τηλεφωνικής συσκευής. Και έτσι η δικιά σου προσπάθεια αν και θα μείνει ανολοκλήρωτη, μια που ενώ θα μου έχεις τηλεφωνήσει γιατί, φευ, έχεις πρόθεση να μου πεις κάτι, εγώ δεν θα απαντήσω. Και θα έχουμε μια αναπάντητη κλήση και στο καντράν του κινητού θα δεσπόζει αυτό το συμβολάκι που δείχνει μια οξεία γωνία που ζορίζεται, σαν μια σφαίρα που εξοστρακίζεται. Τώρα που σου τα εξήγησα τόσο αναλυτικά ελπίζω να κατάλαβες και να πάψεις να με κοροϊδεύεις! Γιατί εγώ δεν έχω τίποτα με την ουσιαστική, καθαρόαιμη επικοινωνία. Που στο κάτω-κάτω της γραφής δεν επιτυγχάνεται, αυτή η περιβόητη επικοινωνία για την οποία εσύ (τρομάρα σου!) κόπτεσαι, μέσα από μια έστω και απαντημένη κλήση. Τι να σου κάνει μια κλήση. Ή μήπως έχω άδικο; Αναπάντητη ή όχι, μέσα από ένα κινητό τηλέφωνο δεν έχεις και πολλά περιθώρια να βρεις τον άλλον αληθινά. Μόνο να τον ελέγξεις έχεις σιγουρέψει. Αυτό ναι! Πότε έφτασε, πότε έφυγε, πότε έκανε το ένα, πότε έκανε το άλλο, πως τα πήγε με εκείνη τη δουλειά (τη στιγμή που έγινε ή δεν έγινε αυτή η δουλειά), πως έγραψε στις εξετάσεις, πως τα πήγε την πρώτη μέρα στο γραφείο, πως ήταν η επάνοδος στα δύσκολα μετά τις διακοπές, τι καιρό κάνει στο νησί και πάει λέγοντας. Κάτι άλλο θέλεις να μου πεις, έτσι που σε βλέπω τώρα να δυσανασχετείς, αλλά εγώ (και πάλι) φαίνεται πως δεν σκαμπάζω μια! Μετά από τη λέξη αναπάντητη, στον τίτλο εδώ αυτής της σελίδας, έχεις κοτσάρει και τρεις τελείες. Δεν καταλαβαίνω. Μόλις φτάσεις, κάνε μου μια αναπάντητη, τελεία και παύλα. Εγώ αυτό σου είπα, μετά το αναπάντητη τελεία και παύλα, όμως εσύ συνέχισες με αυτές τις τελείες. Ναι, πέρα από όλα τα άλλα, τις δικές μου, δηλαδή, μόνιμες αδυναμίες κατανόησης της προσωπικής σου πραγματικότητας και τις επαναλαμβανόμενες δικές μου αποτυχημένες προσπάθειες να έρθω στη θέση σου, υπάρχει σοβαρό πρόβλημα επικοινωνίας ανάμεσά μας. Ναι, όντως εγώ σου μίλησα για μια αναπάντητη που είναι αλήθεια ότι δεν πρόκειται για καμία ολοκληρωμένη τηλεφωνική κλήση, ρε αδερφέ. Γιατί, κατά πως φαίνεται, αναπάντητη δεν θα είναι η κλήση που σου έχω ζητήσει να μου κάνεις μόλις φτάσεις, αφού τελικά δεν πρόκειται να σε πείσω να προβείς σε αυτό το εγχείρημα (!) αλλά αναπάντητη θα μείνει σίγουρα η δικιά σου προσπάθεια να μου υποδείξεις τον τρόπο που θα αποκηρύξω την οποιαδήποτε ερμηνεία της δικιάς σου πρόσληψης αυτής της έρμης της αναπάντητης της κλήσης που σου είπα να μου κάνεις μόλις φτάσεις στον ψυχίατρο…
ΣΕΙΡΑ: Παράξενες μέρες στην Ελλάδα – 39 / ISBN: 978-618-5278-69-4 / Σελίδες: 92 / Τιμή: 10 ευρώ
